معنی چوب و فلک - جستجوی لغت در جدول جو

چوب و فلک(بُ فَ لَ)

لغت نامه دهخدا

(چَ خُ فَ لَ)

چرخ فلک. قسمی از اسباب سرگرمی که دائرۀ بزرگی است و بر آن جایگاههائی آویخته شده که هر تن بریکی از آن جایگاهها نشیند و آن دائره بر گرد خویش عمودی یا افقی گردد. دائرۀ بزرگی از چوب و جز آن که بگرد خویش گردد و بر آن خانه ها آویخته است که در هر خانه یک یا دو تن نشینند و آن دائره چون گردان شود همه آن خانه ها را بگردش آرد. رجوع به چرخ فلک شود، قسمی آتش بازی که بر حلقه هائی از چوب و مانند آن کنند که گاه سوختن آن حلقه ها چرخیدن گیرند وآنرا در قدیم چرخ میگفته اند. قسمی آتش بازی که چون چنبری باشد و هنگام سوختن بگردد. رجوع به چرخ فلک شود، آسمان و فلک. رجوع به چرخ فلک شود

لغت نامه دهخدا

چوب فلک

(بِ فَ لَ)

قطعه چوبی است استوانه ای که هر دو سرش را سوراخ کنند یا دو سوراخ در دو سوی آن ایجاد کنند و ریسمانی از آن دو سوراخ بگذرانند و معلمان آن طناب را که دو سرش در دو سوراخ چوب بند شده است گرد هر دو پای طفل بازی گوش افکنند و تاب دهند تامحکم شود آنگاه بر کف پای او چوب زنند:
در این تازه مکتب برای کتک
ز باران و باد است چوب فلک.
طغرا (از آنندراج).
رجوع به فلک شود

لغت نامه دهخدا

چوب فلک

چوب کیفز

فرهنگ لغت هوشیار

معنی چوب و فلک - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما